
Volgens meerdere politieke partijen is bij de aankoop mogelijk zo’n 3,5 miljoen euro aan gemeenschapsgeld verdampt. Martin Maassen (Wij Apeldoorn) sprak van “pokeren met gemeenschapsgeld”. Ook Maaike Moulijn (Partij voor de Dieren) toonde zich kritisch. Zij uitte haar verontwaardiging over de beperkte tijd die raadsleden kregen om de openbaar gemaakte stukken te bestuderen en gaf aan nog altijd geen antwoorden te hebben ontvangen op haar vragen aan het college.
De onzekerheden rondom de aankoop zijn groot. Zo is vooraf geen technische schouw uitgevoerd. Pas na de aankoop bleek dat de bouwkundige staat van het pand aanzienlijk slechter was dan voorgesteld. Met name de tweede verdieping zorgde voor een schok: plattegronden uit de verkoopbrochure kwamen niet overeen met de werkelijkheid, de brandveiligheid was onvoldoende, de elektrotechnische installatie voldeed niet aan de normen en benodigde vergunningen bleken niet op orde. Daarbovenop kwamen de stikstofproblemen. Door een recente uitspraak van de Raad van State zijn de regels aangescherpt. Volgens de raad heeft het college de stikstofconsequenties onvoldoende meegewogen, terwijl er vooraf wel degelijk voor was gewaarschuwd.
Wethouder Wenzkowski erkende dat de problemen voor de gemeente als een verrassing kwamen, maar benadrukte dat snel handelen noodzakelijk was. Er zouden “kapers op de kust” zijn geweest, waardoor uitstel volgens het college geen optie was. De politieke zorgen zijn groot. Beter voor Apeldoorn pleitte ervoor de schade zoveel mogelijk te beperken. Daarnaast diende Maaike Moulijn namens de Partij voor de Dieren, samen met D66, ChristenUnie, Lijst Laros, PvdA, BvA, CDA, 50Plus en Wij Apeldoorn, een motie van afkeur in tegen de aankoop van Hotel Oranjeoord.
De vrees bestaat dat de kosten voor het geschikt maken van het pand verder zullen oplopen, terwijl zelfs niet is uitgesloten dat opvang van Oekraïense vluchtelingen uiteindelijk helemaal niet mogelijk blijkt. Hotel Oranjeoord kent bovendien een lange en complexe juridische geschiedenis. Midden jaren ’90 werd het hotel, samen met een bedrijfswoning, gekocht door zakenman Gerrit van Leeuwen. Het pand werd budgettair verbouwd. In 2005 ging het hotelbedrijf van Gerrit van Leeuwen failliet. Bij het faillissement waren meerdere hotels betrokken waaronder ook Hotel Bloemink in Apeldoorn.
Door een fout van de bank werd ook de bedrijfswoning meegenomen in de failliete boedel, terwijl dat niet de bedoeling was. Dit leidde tot jarenlange juridische procedures tussen Van Leeuwen en de gemeente Apeldoorn over het wel of niet mogen wonen in een bedrijfswoning zonder bijbehorend bedrijf. In 2019 moest Van Leeuwen uiteindelijk met zijn gezin het huis uit. Na meerdere doorverkopen kwam het hotel in handen van Onno Pel, die in 2023 opnieuw faillissement aanvroeg. In 2024 belandde Oranjeoord opnieuw op de vastgoedmarkt en kwam uiteindelijk in handen van de gemeente Apeldoorn. De wethouder sloot het debat af met de belofte dat de gemeente bij toekomstige vastgoedverwervingen zorgvuldiger te werk zal gaan. Of die toezegging voldoende is om het vertrouwen van de raad te herstellen, zal de komende tijd moeten blijken.